1. Obywatel polski przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany zameldować się w miejscu pobytu stałego najpóźniej w 30. dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca.
2. Zgłoszenia zameldowania na pobyt stały dokonuje się w formie pisemnej, na formularzu „Zgłoszenie pobytu stałego”.
3. Osoba dopełniająca obowiązku zameldowania na pobyt stały otrzymuje zaświadczenie o zameldowaniu ważne do chwili zmiany miejsca pobytu.
4. W przypadku zmiany miejsca pobytu stałego nie jest wymagane wymeldowanie się z poprzedniego miejsca pobytu stałego. Wymeldowania można dokonać przy zgłoszeniu nowego miejsca pobytu stałego.
5. Zameldowania w miejscu pobytu stałego można dopełnić przez pełnomocnika, legitymującego się pełnomocnictwem udzielonym w formie, o której mowa w art. 33 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego po okazaniu przez pełnomocnika do wglądu jego dowodu osobistego lub paszportu.
6. Za osobę nieposiadającą zdolności do czynności prawnych lub posiadającą ograniczoną zdolność do czynności prawnych obowiązek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy, opiekun prawny lub inna osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu.
7. Zgłoszenie urodzenia dziecka dokonane we właściwym Urzędzie Stanu Cywilnego zastępuje zameldowanie. Zameldowania dokonuje kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzający akt urodzenia. Zameldowanie na pobyt stały następuje z dniem sporządzenia aktu urodzenia, w miejscu stałego pobytu rodziców albo tego z rodziców, u którego dziecko faktycznie przebywa.
8. Jeżeli dane zgłoszone do zameldowania lub wymeldowania budzą wątpliwości, o zameldowaniu lub wymeldowaniu rozstrzyga organ gminy w drodze decyzji administracyjnej. W tym trybie rozstrzygane są też wątpliwości co do stałego lub czasowego charakteru pobytu osoby pod deklarowanym adresem (patrz karta informacyjna „Zameldowanie w drodze decyzji administracyjnej”).

1. Zgłoszenie pobytu stałego.